Ik schrijf dit keer vanuit een internetcafé in de buurt van waar ik woon. Als je maar een paar straten doorloopt kom je al bij een lange winkelstraat, waar vanalles te koop is. Ik heb in de boekwinkel twee boeken gekocht, een Duitse en een Engelse.

Nu het weekend is gaan veel studenten naar huis. UIt mijn klas gaan er vijf of zes weg.Dus dan blijven er ongeveer acht studenten over, maar er komen natuurlijk ook elke week nieuwe studenten. De lessen worden gegeven door twee leraressen. Maandag, woensdag en vrijdag geeft Karin les, Dinsdag en donderdag geeft Diana les.

Eergisteren moesten we groepjes vormen en bedenken hoe het zit met businessideeën en businessplannen. Onze groep moest voor de klas presenteren hoe een businessplan werkt, dat hebben we gedaan d.m.v. een rollenspel. Ons product dat we in de wereld wilden brengen was frisse lucht. Marina was de directeur, Katja was financieel manager, ik was manager van reclame en Margaret en Ben waren de investeerders.

Daarna werden de groepen gewisseld en alle groepen moesten nu een nieuw innovatief product bedenken en het presenteren. Ons groepje Thomas, Ömer, (andere) Katja en ik hadden het product 'Forbid' bedacht. Dat is een app op je telefoon die je kunt instellen als je liefdesverdriet hebt of ruzie en je wilt die persoon niet bellen of gebeld worden, dan stel je dat in en dan kun je niet meer gebeld worden of bellen. Voor de presentatie moest ik een liefdesverdrietig meisje spelen als demonstratie. Ik had toen mijn lenzen in en ze irriteerden nogal, dus het koste weinig moeite om te huilen :)

Gisteren werden we in groepjes van twee gedeeld; telkens twee mensen uit een ander land. Het was de bedoeling dat we elkaar vertelden van ons land en de ander zou dan over dat land vertellen. In onze klas zitten vier russen, dus ik heb veel gehoord of Ruslad. Edina uit Hongarije en ik waren één groepje en zij vertelde veel over Hongarije, dus nu weet ik daar veel van. Aan het einde van de presentatie vroeg Karin wat ik Edina zou aanraden als ze naar Nederland kwam en andersom.

Antoine uit Frankrijk die ook in hetzelfde huis als ik verbleef is vandaag weer teruggegaan naar huis en er komt voorlopig geen nieuwe student, dus nu zijn Federico en ik nog over.

Eva, (mijn gastmoeder) heeft een heel schattig schoothondje, hij heetAnton en hij altijdheel enthousiast als hij iemand ziet.De enige slechte gewoontedie hij heeft is dat hij op mijn bed springt en op hetkussen gaat liggen, maar dat zou erger zijn als hij veel haren verloor en dat is gelukkigniet zo.

Morgen ga ik met Seobin mee naar de Koreaanse kerk. Er is gelukkig wel Duitse ondertiteling, zodat ik het nog enigszins kan volgen. Het is een middagdienst dus ik hoef ook niet vroeg op te staan.